Gone Girl (2014)

Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε

Τίτλος: Gone Girl  Χώρα: Η.Π.Α Έτος: 2014 Γλώσσα: αγγλικά Διάρκεια: 149 λεπτά Σκηνοθεσία: David Fincher Πρωταγωνιστούν:  Ben Affleck, Rosamund Pike, Neil Patrick Harris κ.α. Η βαθμολογία μου: 8/10 Είδος: Θρίλερ, Μυστήριο, Δράμα

Υπόθεση: Boy meets girl... Μια ρομαντική ιστορία αγάπης ξεκινάει ανάμεσα στο Νικ και την Έιμι. Ή μήπως όχι; Όταν η Έιμι (Rosamund Pike) εξαφανίζεται ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση, ο σύζυγός της είναι βασικός ύποπτος. Κατά τη διάρκεια των ερευνών της αστυνομίας, τα μυστικά της περίπλοκης σχέσης τους έρχονται σιγά-σιγά στο φως και τα άλυτα ερωτήματα της υπόθεσης γίνονται ακόμα περισσότερα. 

Η άποψή μου: Οφείλω να παραδεχτώ ότι ο Ben Affleck  ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι. Οι ερμηνείες του ήταν πάντα κάπως ομοιόμορφες και υποτονικές. Στη συγκεκριμένη ταινία, πρέπει να πω ότι επιτέλους τον εκτίμησα. Όχι ότι απέδωσε το ρόλο του Νικ με ιδιαίτερα διαφορετικό από τα συνηθισμένα τρόπο, αλλά πιθανόν να του "ήρθε κουτί". Όπως και να έχει, το Gone Girl είναι ένα δυνατό θρίλερ, που σε κρατάει κολλημένο στη θέση σου και τις δυόμισι ώρες. Συνεχώς αναρωτιέσαι πώς, και πότε και πού και "τι έγινε τώρα", αλλά κυρίως "γιατί". Το γιατί είναι η κύρια ερώτηση που σου προκαλεί η όλη ιστορία, και έχει να κάνει με τις αποφάσεις των πρωταγωνιστών, με τις επιλογές τους και τις πράξεις τους. Είναι πολλά παραπάνω από ένα κλασικό θρίλερ, σε κάνει να σκεφτείς πιο βαθιά και να αναλογιστείς επάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, στην προσπάθειά σου να απαντήσεις σε αυτό το διαρκές "γιατί". Κατά την άποψή μου το φάσμα των ψυχολογικών και κοινωνικών θεμάτων που θίγει έμμεσα ή άμεσα είναι τεράστιο. Όρεξη να έχετε να σκέφτεστε. 

Το καλύτερό μου: Η στιγμή της επιστροφής σε βομβαρδίζει με έναν καταιγισμό συναισθημάτων τα οποία συγκέντρωνες μέσα σου όλη την προηγούμενη ώρα και κατά κάποιον τρόπο σε λυτρώνει, ενώ συγχρόνως σου προσθέτει επιπλέον αγωνία για το τέλος. Δυνατή σκηνή.

Το χειρότερό μου: Η μεγάλη διάρκεια της ταινίας, και κυρίως η πρώτη περίπου ώρα, όπου αν δε ξέρεις εκ των προτέρων ότι βλέπεις θρίλερ, νομίζεις ότι πρόκειται για να ένα κοινό δράμα. Βέβαια, προς υπεράσπιση του σκηνοθέτη, όλη αυτή η αναμονή συμβάλλει στο να συνειδητοποιήσεις τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο Νικ και κατά κάποιον τρόπο να δεθείς δειλά-δειλά μαζί του, αγνοώντας συγχρόνως που θα καταλήξει όλο αυτό. Τροφή για περισσότερη σκέψη. 

Πώς να τη δείτε: Καταρχάς, φροντίστε να έχετε μπροστά σας τρεις τουλάχιστον ώρες: δυόμισι για την ταινία και μισή + για να συζητήσετε μεταξύ σας "τι έγινε τώρα;" Καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει πριν το βιβλίο (Gone Girl - Gillian Flynn). Αυτή η πρακτική βέβαια, δεν λειτουργεί σχεδόν ποτέ θετικά για την ταινία. Αλλά σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα με το μάτι του "insider" και να πιάνεις λεπτομέρειες που ένας απλός θεατής δεν θα ακουμπούσε καν.

Trailer: